• Andre den Hartog in zijn werkplaats waar hij vroeger zijn radio's maakte en ze nu nog repareert.
• Andre den Hartog in zijn werkplaats waar hij vroeger zijn radio's maakte en ze nu nog repareert. Foto: Fleur van Eeuwijk

‘Ik was altijd erg ondeugend’

culemborg • Zwemmen in de Lek, schaatsen op de grachten, appeltjes stelen en de kermis op de markt. Zo zag de vrije tijd van Andre den Hartog (77) er vroeger uit. De jonge Andre was ondeugend en kon samen met zijn vrienden altijd wel iets grappigs vinden om uit te halen. “Als ik naar school ging, zat ik altijd onder de inkt omdat ik speelde met het inktpotje. Daar heb ik vaak genoeg straf voor gekregen!”

Om dit soort mooie verhalen niet te vergeten, heeft de stichting Levende Verhalen Culemborg de verhalenboom in het leven geroepen. In één van deze activiteiten staan de verhalentafels centraal. De vorige cyclus in 2021 ging over de lagere schooltijd en hoe deelnemers opgroeiden. Afgelopen september is de draad weer opgepakt en bespreken ze de tijd dat ze opgroeiden en stapsgewijs volwassen werden. Na de verhalentafels worden deelnemers individueel geïnterviewd waarnaar de verhalen worden gebundeld in een boek. Deze komt in september uit.

Een oorlogskind                         

De 77-jarige Andre wordt geboren in Amersfoort. “Ik ben geboren als oorlogskind en weet tot op de dag van vandaag niet wie mijn biologische vader is. Dit ben ik wel nog steeds aan het onderzoeken.” Rond 1950 verhuisde Andre samen met zijn moeder en stiefvader naar Culemborg. “Het precieze jaar en hoe dit exact ging, weet ik niet omdat onze gegevens niet helemaal kloppen. Volgens de gemeente woon ik hier sinds 1953 maar mijn schoolrapport laat zien dat ik sinds 1951 hier op school zat.”

Kattenkwaad uithalen

Op de lagere school kan Andre zich goed vermaken. “Ik was wel heel ondeugend hoor en ik kreeg vaak straf.” Samen met zijn beste vriend halen ze in hun vrije tijd veel kattenkwaad uit. “Op de Weidsteeg stond een boomgaard en was er een sloot. Mijn vriend sprong daar overheen en haalde droog de overkant. Ik helaas niet maar we hadden wel lekkere appeltjes.”

Op woensdagmiddag moesten we ons vaak melden op het politiebureau

Ook zwemmen bij de Lek vond hij leuk om te doen. “Achter de huizen van het Bakelbos had je allerlei volkstuinen. Voordat we gingen zwemmen bij de Pikse Bogerd, namen we wat aardbeien mee.” Deze streken zorgden er weleens voor dat Andre door de politie werd meegenomen. “Dit was altijd op woensdagmiddag omdat we dan vrij waren. Op het bureau moest je dan een aantal keer opschrijven dat we nooit meer zouden stelen.”

Vrije tijd 

Naast appeltjes jatten en zwemmen, hield Andre enorm vaan schaatsen. “In de winter kon dit altijd op de grachten. Daar genoot ik erg van.” Op een winterse dag werd de bagger uit de grachten gehaald en langs de kant gegooid. “Mijn beste vriend en ik zagen allerlei rotzooi en daarmee gingen we kijken hoe ver we het naar de overkant konden gooien. Niet wetende dat er handgranaten en kogels bij zaten”, lacht Andre. De kermis was ook een heel spektakel. “Daar was ik ieder jaar te vinden. Het was er gezellig en samen met mijn vrouw Mien gingen we wat gokken en zaten we in een botsauto. En met vrienden trapte ik daar lol.”

Het repareren van radio’s

Later krijgt Andre andere hobby’s die zijn vrije tijd vullen. Wandelen, fietsen en het bouwen van radio’s is iets waar hij zich veel mee bezighoudt. “Eigenlijk nog steeds. Alleen bouw ik de radio’s niet meer zelf maar ik repareer ze nog wel. Ik had een verzameling van 140 radio’s waarvan ik er ook veel zelf heb gerepareerd.”

Met een lach kijkt hij terug op zijn jeugd en verleden. “Ik heb veel verschillende banen gehad en mag zeker niet klagen. Naast een goed leven heb ik ook een goed huwelijk gehad. Helaas is Mien overleden maar in gedachte blijft ze er altijd bij.”

Meer informatie over de verhalentafels? Kijk dan op de website:  https://www.levendeverhalen.com/verhalenboom-1