Tijdens het WK Ironman op Hawaï wint Ton Elie (56)
Wereldkampioen triatlon
De sportieve Ton Elie (56) uit Culemborg is vaak op zijn toerfiets te vinden. Toch blijft het bij hem kriebelen om met sportwedstrijden bezig te zijn. Daarom schrijft hij zich twaalf jaar geleden in bij de Triatlon vereniging in Tiel. Niet wetende dat hij door die keuze afgelopen oktober in Hawaï wereldkampioen zou worden. “Dit was heel bijzonder en gaaf, vooral omdat mijn gezin erbij kon zijn.”
Uit de hand gelopen hobby
Triatlon is een verzamelnaam voor verschillende sporten. Denk hierbij aan zwemmen, fietsen en hardlopen. Om zich om te scholen van toerfietser naar triatleet, start Ton met een cursus bij Trihalis, dé triatlonvereniging van de Betuwe. “Tien weken lang kreeg ik allerlei trainingen en sloot ik af met een wedstrijd in Beesd. Dit vond ik zo leuk dat ik ermee door ben gegaan.”
De sport is volgens Ton een uit de hand gelopen hobby. “Ik begon met een kwarttriatlon en al snel werd dit een hele. Iedere keer wilde ik een stapje verder en dit lukte fysiek en mentaal.” De hele triatlon – ook wel Ironman genoemd – deed Ton in 2017 voor de eerste keer in Maastricht. “Daarna zocht ik een nieuwe uitdaging en heb ik in 2019 de zwaarste triatlon van Europa gedaan.” Aan de Embrunman in Frankrijk werd Ton eerste in zijn leeftijdsgroep. “Twee jaar later deed ik mee aan de triatlon in Vichy. Omdat ik daar won kon ik me kwalificeren voor Kona Hawaï in 2022.”
WK Ironman Vichy in Hawaï
Dit wereldkampioenschap stond lang op Ton zijn bucketlist. “Deze wedstrijd is het hoogst haalbare voor een triatleet. Ik vond het fantastisch dat ik gekwalificeerd was maar nu wilde ik ook nog winnen.” Om die reden gooit hij zijn trainschema volledig om. “Onder leiding van coach Lionel Wille uit Asch verhoogden we naar vijftien trainingsuren in de week. Ook nam ik de donderdagen vrij om veel te kunnen trainen.” Het schema gaf Ton druk en het kostte hem veel tijd. “Maar ik wilde mijn doel behalen dus ik ging ervoor.”
‘Door die winst werd ik geplaatst voor het WK in Kona, Hawaï’
Een zware wedstrijd
Samen met zijn kinderen en vrouw arriveert Ton een paar dagen voor de wedstrijd in Hawaï. Terwijl zij dingen kunnen ondernemen, is het voor hem tijd om te rusten. “Je komt aan met een jetlag en doordat ik wat minder trainde, voelde ik op sommige plekken pijn.” Tussen de rust door bereidt hij zich goed voor. “Ik heb het parcours gezien en nog gezwommen in de zee om ervaring op te doen.”
De ochtend van het WK start vroeg. De triatleten uit 92 landen beginnen met vier kilometer zwemmen. “Dit was pittig omdat dit niet mijn sterkste punt is. Toch kwam ik als 55e – van de 400 deelnemers – uit het water.” Na het zwemmen spoelen de deelnemers zich goed af en springen ze op de fiets. “Op dat moment begint de wedstrijd voor mij. Ik moest niet te hard fietsen om mijn energie te bewaren.”
Precies vijf uur later vervolgt Ton de wedstrijd met hardlopen. Na 200 meter schiet er alleen kramp in zijn been. “Ik baalde enorm en besloot te gaan wandelen. Daarnaast moest ik goed drinken omdat het zo warm was.” Na een moment van rust begon hij weer met hardlopen en haalde hij langzaamaan zijn tegenstanders in. “Mijn familie hield me op de hoogte van mijn plaats en opeens zag ik de nummer 1 voor me rennen. Ik hield hem in en kon zelfs afstand tot hem krijgen. Toen zag ik de finish en kwam ik daar als eerste overheen. Die ontlading is niet te beschrijven. Ik ben gewoon wereldkampioen!”
De winst moet op dat moment nog even indalen. Ton rust uit op een grasveld en de dag erna wordt hij bekroond als wereldkampioen. “Dit was heel bijzonder maar ik ben vooral blij dat mijn kinderen en vrouw erbij konden zijn. Daardoor voelde ik me een echte winnaar.”
Volgend jaar weer?
Dankzij deze winst is Ton geplaatst voor het WK van volgend jaar. Toch doet hij dit niet. "Het is een grote en kostbare onderneming. Ik heb mijn doel behaald en ben wereldkampioen geworden. De magie is er nu af als ik het nog een keer zou doe. Wel wil ik nog een keer een andere wedstrijd meemaken. In Nieuw-Zeeland of Spanje bijvoorbeeld. En ik ben nog nooit Nederlands kampioen op de halve triatlon geweest. Die doelen heb ik nu voor ogen.”