Vierdaagse: een hele beleving
In voorgaande jaren moesten debutanten altijd loten. In verband met corona waren er dit jaar minder inschrijvingen. Ik had daarom geluk. Want bij het sluiten van de inschrijving was het maximaal aantal inschrijvingen van 49.000 nog niet bereikt. Dus ik mocht starten, was goed getraind (afgelopen jaar meer dan 1000 km in de benen, waaronder Amersfoortse 2-daagse en rondje van Someren) en stond er dinsdag klaar voor. Maar helaas, deze 1e dag werd vanwege de verwachte hitte geannuleerd. Een overigens zeer te begrijpen besluit van de N4D-organisatie. Maar omdat ik toch vrij was besloot ik zelf een eigen 40 km loop te doen. Uiteraard niet in Nijmegen, want dat had de organisatie dringend verzocht om niet te doen, en dan moet je dat respecteren.
Roze woensdag
De 2e dag, woensdag 20 juli, had ik een late start: 5:45 uur. Ook deze dag zou nog warm worden, maar ik heb dat liever dan regen. Deze tweede dag gaat richting Wijchen en staat bekend als roze woensdag. Veel lopers hadden zich in het roze uitgedost of in regenboogkleuren. Gelukkig had ik nog een roze polo van 'Jazz in Duke-Town' en paste ik prima in de grote menigte. Ik had deze dag goed de pas erin en door alle aanmoediging van toeschouwers heb ik deze etappe in één keer gelopen zonder te rusten. Ik was dan ook om 12:15 uur binnen. Wat het voordeel heeft dat ik niet lang in de warmte heb hoeven lopen. En na de finish gelijk lekker naar de massage: fantastisch dat team van NGS, Nederlands Genootschap voor Sportmassage. Echt een aanrader na zo’n wandeling. En ook nog even naar de EHBO: want ik voelde wat onder mijn rechter voet. Bleek ik reeds geknapte blaar en twee blaren onder het eelt. Advies: niets aan doen en morgen gewoon starten. Zou het erger worden dan kun je altijd langs de route de blaren nog laten tapen. Maar gelukkig werd het niet erger en heb ik daarmee prima de 4daagse uit kunnen lopen. Ook had ik vooraf speciale zooltjes laten aanmeten door Footconnection: een wonder wat goede ondersteuning van de voeten kan doen. Had ik aanvankelijk bij trainingen nog wel wat last van mijn linker hiel, door deze op maat gemaakte zooltjes gaf dit de juiste ondersteuning waardoor ik mijn hiel niet meer gevoeld heb.
Zevenheuvelenweg
Op dag 3 (donderdag) naar Malden, Groesbeek en de Zevenheuvelenweg, was het weer heel anders. Niet meer zo warm en regen voorspeld. En die kwam ook. Ik had een vroege start: 3 uur de wekker en om 4:45 uur starten vanaf de Wedren. Gelukkig was het toen nog droog. So far so good. Ik had ook besloten om vandaag een iets rustiger tempo te lopen en wat vaker te pauzeren. Tenslotte moest ik nog twee dagen. Toen ik na ruim 2 uur lopen om 7 uur even pauzeerde met een kopje soep onder een partytent kwam de 1e regenbui naar beneden. Maar gelukkig zat ik droog. Aanvankelijk regende het flink door, maar na een minuut of 20 werd de regen minder, een stevige miezer. En omdat de soep op was besloot ik mijn poncho aan te doen en verder te lopen. Dat was prima te doen zonder er echt nat van te worden. Na ruim een uur kon de poncho gelukkig weer uit. Door naar Molenhoek, Mook, Milsbeek en Groesbeek. En wat fantastisch al dat publiek langs de weg, dat stimuleert toch echt wel. En wat een opgave voor hen: die zitten er al vanaf 's ochtends vroeg tot het einde van de middag: chapeau! Na Groesbeek volgt dan de fameuze Zevenheuvelenweg, lekker op en neer lopend naar Berg en Dal. In Berg en Dal moest helaas de poncho weer aan: het begon vanaf daar stevig te regenen en dat hield ook niet meer op. Gelukkig voor mij was de finish in Nijmegen nog maar een uurtje lopen, waardoor mijn schoenen ook niet volledig doorweekt waren. En ook tijdens de regen, wat een enthousiaste N4D-supporters langs het parcours. En om kwart over twaalf weer binnen, weer naar de massage en vervolgens terug naar Monique van het gastgezin voor zes lopers. Ze volgt haar moeder op, die dit 48 jaar heeft gedaan. Ze deed het met veel liefde, toewijding en gastvrijheid. Top dat er zulke mensen bestaan.
Via Gladiola
'Weer een prestatie die ik kan bijschrijven op m'n lijstje'
De laatste dag: Cuijk en de Via Gladiola. Na een late start (5:45 uur) ging de route Nijmegen uit richting Overasselt. Het weer was prima, droog en zo'n 22-24 graden voorspeld. Ideaal wandelweer dus. Op het 1e gedeelte van de route was het relatief rustig met N4D-supporters. In Overasselt, Linden en Beers was het met de rust gedaan. Wat een feesten weer langs de kant van de weg, en de een had nog meer speakerboxen dan de ander in zijn tuin of gemaakt podium staan. Dan kan je gewoon niet rustig lopen en laat je je opzwepen op de maat van de muziek met uiteenlopende nummers. In Beers even gepauzeerd voor een sanitaire stop bij een café (toch beter dan op al die Dixi's die langs het parcours geplaatst zijn) en gelijk maar weer een kop soep genomen. Eigenlijk eet ik nooit soep maar bij dit soort wandelingen is het ideaal. En vervolgens op naar Cuijk, dat is echt een waar feest van supporters. Wat stonden daar veel mensen langs de weg. Vervolgens de Maas over via een speciaal de nacht ervoor aangelegde pontonbrug. En dan de laatste 12,5 km terug naar Nijmegen. De route liep via Mook, Molenhoek en Malden naar de St. Annastraat: de Via Gladiola. Eigenlijk was het vanaf Mook één lang traject met aan beide kanten van de weg vol met supporters: geweldig. Als je zelf niet meer kan lopen word je gewoon gedragen door deze enthousiast aanmoedigende menigte. Eenmaal op de Via Gladiola aangekomen allemaal mensen achter de dranghekken, die luid en vol enthousiaste de lopers aanmoedigen. En natuurlijk zoeken waar je eigen supporters staan om de gladiolen in ontvangst te nemen. Ik trof mijn vrouw en zoon zo'n 2 kilometer voor de finish, heb daar 2 bossen gladiolen in ontvangst genomen en liep lichtvoetig de laatste 2 km naar de finish. Om vervolgens op de Wedren het Vierdaagsekruisje op te halen. Weer een prestatie die ik kan bijschrijven op mijn lijst.
Het was een fantastische ervaring, maar op de vraag of ik de N4D volgend jaar weer loop weet ik het antwoord niet. Ik weet nog niet of ik de trainingstijd die ik er dit jaar ingestoken heb er volgend jaar weer wil insteken. Maar als evenement is het wel een hele beleving.